Definition, Rechtschreibung, Synonyme und Grammatik von 'Ruin' auf Duden online nachschlagen. Wörterbuch der deutschen Sprache. Gefällt 3.737 Mal. Z.F.A Krew http://zfa-krew.tumblr.com/. Substantiv, maskulin - (durch jemanden, etwas verursachter) Zustand, in dem eine Person oder Sache in ihrer Existenz getroffen Zum vollständigen Artikel. Worttrennung: Ruin, kein Plural. Aussprache: IPA: [ʀuˈiːn]: Hörbeispiele: Lautsprecherbild Ruin Reime: -iːn. Bedeutungen: [1] Zustand des vollständigen finanziellen, gesundheitlichen oder moralischen Zusammenbruchs. Herkunft: Im 17. Jahrhundert wurde der Begriff aus französisch ruine „Trümmer, Wrack“ entlehnt,. Ruin vun ene Kapell in, De Utdruck Ruin (vun ruere störten) betekent de Resten vun en. Bowarken köönt op verschedene Oorden to Ruinen warrn. Weer faken de Utlöser dat ganze Städer to Ruinenstäder wörrn. Ruinenstätte In Der TürkeiRuinenstätte In SyrienOk dat freewillige Weggahn vun de Inwahners oder de Dood vun gröttere Delen vun de Inwahners föhr dorto, dat Bowarken to Ruinen wörrn. Hüüt gifft dat ok so nöömte Industrieruinen. Dat sünd Boprojekten, bi de dat Geld utgahn is un all de Investitschonen bet to dissen Punkt ahn Nütt weren. Fröher wörrn Ruinen faken as Steenbrook bruukt, üm ut de Steen ne'e Bowarken to boen. Antike Ruinen sünd mit de (üm ) op dat Intresse vun un stött.
0 Comentarios
Deja una respuesta. |
AutorEscribe algo sobre ti mismo. No hay que ser elegante, sólo haz un resumen. Archivos
Marzo 2019
Categorías |